Σύμφωνα με ομόφωνη αγιοπατερική μαρτυρία και την διαχρονική εκκλησιαστική μας παράδοση τόσων αιώνων, οι ειδικές ευχές για τους νεκρούς θεσπίστηκαν από τους Αγίους Αποστόλους. Η θέσπιση αυτή έχει δύο δογματικά θεμέλια:
A. Την έννοια της Εκκλησίας ως κοινωνίας Αγίων που αποτελείται όχι μόνο απ' τους ζωντανούς αλλά και τους κεκοιμημένους χριστιανούς.
B. Την πίστη, στην μεταθανάτια ζωή, την ανάσταση και την τελική κρίση. Οι προσευχές για τους νεκρούς περιλαμβάνουν τόσο την μνημόνευση των ονομάτων τους στις θείες λειτουργίες όσο και την τέλεση ειδικών ακολουθιών, δηλαδή τα "μνημόσυνα". Επιπλέον η διδασκαλία της Εκκλησίας, μας προτρέπει να εκδηλώνουμε τη μέριμνά μας για την ανάπαυση μιας ψυχής όχι μόνο με προσευχές αλλά και με έργα αγάπης δηλαδή την ελεημοσύνη.
ΣΥΜΒΟΛΙΣΜΟΙ
Οι κυριότεροι είναι οι εξής:
1. Τα "τρίτα ή τριήμερα" συμβολίζουν την Ανάσταση του Κυρίου μετά την τριήμερη παραμονή Του στον τάφο και τελούνται με την ευχή να «αναστηθεί» και ο νεκρός στην ουράνια βασιλεία ( τελούνται επί του τάφου ).
2. Τα "ένατα ή εννιάμερα" συμβολίζουν τα εννέα τάγματα των αύλων αγγέλων και τελούνται με την ευχή να βρεθεί κοντά τους η άυλη ψυχή του νεκρού ( τελούνται επί του τάφου ).
3. Τα " τεσσαρακοστά ή σαρανταήμερα " συμβολίζουν την Ανάληψη του Κυρίου που έγινε σαράντα μέρες μετά την Ανάσταση Του και τελούνται με την ευχή να «αναληφθεί» και ο νεκρός, να συναντήσει το Χριστό στους ουρανούς και να ζήσει για πάντα μαζί Του ( τελούνται στο Ναό ).
4. Τα "ενιαύσια ή ετήσια" τελούνται την επέτειο ημέρα του θανάτου σε ανάμνηση των γενεθλίων του νεκρού, καθώς, για εμάς τους χριστιανούς ημέρα της αληθινής γεννήσεως είναι η ημέρα του σωματικού θανάτου και της μεταστάσεως στην αιώνια ζωή ( τελούνται στο Ναό ).
* Μνημόσυνα, αντίστοιχα με τα παραπάνω τελούνται τον τρίτο, έκτο και ένατο μήνα από την ημέρα του θανάτου ( τρίμηνα, εξάμηνα, εννεάμηνα ).
ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΤΕΛΕΣΗ
Δυστυχώς πολλές φορές κάποιοι χριστιανοί είτε από άγνοια είτε ανευλαβώς προσέρχονται για την τέλεση μνημόσυνου με αποτέλεσμα να δημιουργούνται συγχύσεις και αναστάτωση στην τάξη της Εκκλησίας.
Γι’ αυτό παραθέτουμε μερικές πρακτικές οδηγίες:
1. Δύο με τρεις εβδομάδες πριν την τέλεση του μνημόσυνου πηγαίνουμε στον ιερέα και κανονίζουμε τα πρακτικά θέματα της τελέσεως.
2. Τα κόλλυβα καλό θα είναι να παρασκευάζονται από τους συγγενείς με την κατάλληλη προσευχή. Προσοχή! Η ποσότητα θα πρέπει να είναι ικανή να διανεμηθεί στο εκκλησίασμα χωρίς υπερβολές.
3. Εκτός από το κόλλυβο προσφέρουμε στην Εκκλησία πρόσφορο, λάδι και νάμα.
4. Ο στολισμός θα πρέπει να είναι λιτός δίχως υπερβολές π.χ. πολλές ανθοστήλες, ψηλά άνθη, ρεσό κ.α.
5. Προσερχόμαστε από νωρίς στη Θεία Λειτουργία ώστε να προσευχηθούμε για την ψυχή του προσφιλού μας προσώπου. Δίνουμε το όνομα του/της ώστε ο ιερέας να βγάλει μερίδα του/της στο Άγιο Δισκάριο. Μεγαλύτερη ωφέλεια για τους νεκρούς μας προξενεί η τέλεση της Θείας Ευχαριστίας γιατί οι ψυχές «ενώνονται αόρατα με το Θεό και επικοινωνούν μαζί Του και παρηγορούνται και σώζονται και ευφραίνονται εν Χριστώ» ( Αγ. Συμεών Θεσσαλονίκης ).
6. Οι συγγενείς θα πρέπει να συνδυάζουν μαζί με την τέλεση του μνημόσυνου να μεταλαμβάνουν των Αχράντων Μυστηρίων. Προσοχή! Με την κατάλληλη προετοιμασία και συγκατάθεση του «πνευματικού» τους, όχι όπως δυστυχώς συνηθίζεται «για το καλό» να κοινωνούμε απροετοίμαστοι λόγο του μνημόσυνου.
7. Το μνημόσυνο δεν αντικαθίσταται. Το «αντί μνημόσυνου» που καμιά φορά γράφεται δεν είναι σωστό. Μπορείς να δώσεις μια δωρεά σε ένα ίδρυμα ή σε κάποιον φτωχό όχι όμως αντικαθιστώντας την προσευχή αλλά, συμπληρώνοντάς την.
8. Τα μνημόσυνα τελούνται κανονικά την ημέρα του Σαββάτου που είναι ημέρα αφιερωμένη στους κεκοιμημένους. Τις Κυριακές, κανονικά, δεν τελούνται μνημόσυνα επειδή είναι ημέρα Αναστάσεως.
ΤΟ ΧΡΕΟΣ ΜΑΣ
Όπως είδαμε τα μνημόσυνα έχουν ως σκοπό να βοηθήσουν την ψυχή στο ταξίδι της. Άρα το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να υπακούουμε στην τάξη της Εκκλησίας ώστε η προσευχή για τους κεκοιμημένους μας, να ανεβαίνει στους ουρανούς και ο Θεός να χαρίζει το έλεος Του σε αυτούς και σ' εμάς με την ευχή να απολαύσουμε τα Αγαθά που την ομορφιά τους «μάτι ανθρώπινο ποτέ δεν είδε και αυτί ποτέ δεν άκουσε και νους δεν μπόρεσε ποτέ να σκεφτεί» ( Α' Κορ. 2:9 ). Αμήν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.